Ο φόβος ή το ίδιο το γεγονός της απώλειας εργασίας ωθεί συχνά το ένα ή και τα δύο μέλη του ζευγαριού να αναζητήσουν εργασία σε άλλους τόπους, εντός ή ακόμη και εκτός της χώρας. Οι οικονομικές πιέσεις που ανατρέπουν τις συνθήκες διαβίωσης και επιβάλλουν τη μετανάστευση σε ένα καινούριο μέρος, όπου όλα είναι άγνωστα, αναστατώνουν τις ισορροπίες του ζευγαριού.

Πολλές φορές μάλιστα η αρχική διχογνωμία σχετικά με το αν ένα τέτοιο βήματο είναι αναγκαίο, δημιουργεί επιπλέον εντάσεις. Συχνά, ο ένας μένει πίσω, σε ένα γνώριμο περιβάλλον, πλαισιωμένος από οικείους ανθρώπους και καταστάσεις ενώ ο άλλος αποχωρίζεται τη σιγουριά του γνώριμου και καλείται να ζήσει μόνος του μια νέα καθημερινότητα, χωρίς να απολαμβάνει τα οφέλη της συνύπαρξης.

Πως μπορεί το ζευγάρι να διατηρήσει τη σχέση στα πλαίσια μιας τέτοιας εξέλιξης; Η απομάκρυνση του ενός από τον άλλον οδηγεί σε αποξένωση και ρήξη όταν δεν προϋπάρχει συναίνεση ή όταν η συνθήκη στην οποία καλούνται να λειτουργήσουν δεν είναι ευχάριστη και αποδεκτή. Ειδικά όταν ο ένας από τους δύο επωμίζεται το βάρος της οικονομικής στήριξης, δημιουργείται μεταξύ των δυο μια αίσθηση εξάρτησης που μπορεί να είναι παροδική ωστόσο επιτείνει τα παράπονα ή τις διχογνωμίες.

Σε ποιο βαθμό είναι ξεκάθαρο και στους δυο ότι πρόκειται για μια κίνηση προς το κοινό όφελος; Κατά πόσο μπορούν να υποστηρίξουν με τις πραξεις τους την απόφαση αυτή; Είναι κάποια από τα ερωτήματα που τίθενται και απαιτούν απάντηση, με στόχο τη συνέχιση μιας κοινής, ομαλής πορείας. Ο ψυχολόγος μπορεί να συμβάλλει προς αυτήν την κατεύθυνση.

Φώνη Τζιτζιμίκα, Ψυχολόγος